Νέα Δεξιά

Η Νέα Δεξιά αντιπροσωπεύει μία αλλαγή πλεύσης στη συντηρητική σκέψη, ένα είδος αντεπανάστασης ενάντια τόσο στη μεταπολεμική στροφή προς τον κρατικό παρεμβατισμό όσο και στη διάδοση φιλελεύθερων ή προοδευτικών κοινωνικών αξιών.
Οι ιδέες της Νέας Δεξιάς μπορούν να αναχθούν στη δεκαετία του 1970 και ειδικότερα σ' ένα συνδυασμό της φαινομενικής αποτυχίας της κεϋνσιανής σοσιαλδημοκρατίας, την οποία σηματοδότησε το τέλος του μεταπολεμικού μπουμ, με την αυξανόμενη ανησυχία για την κοινωνική αποσύνθεση και την υποχοίρηση της αυθεντίας.
Τέτοιου είδους ιδέες βρήκαν μεγαλύτερη απήχηση στη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, όπου πήραν σάρκα και οστά κατά τη δεκαετία του 1980, με τη μορφή του θατσερισμού και του ρηγκανισμού αντίστοιχα. Γνώρισαν επίσης ευρύτερη -ακόμα και παγκόσμια- επιρροή, στο βαθμό που επέφεραν μια γενική στροφή από μορφές οργάνωσης με άξονα το κράτος σε άλλες με άξονα την αγορά.
Εντούτοις, η Νέα Δεξιά δεν...

Βιβλιοκριτική: «Το Δόγμα του ΣΟΚ, η άνοδος του Καπιταλισμού της καταστροφής»

Γιάννης Τόλιος,
διδάκτωρ οικονομικών επιστημών
10.4.2011

Το βιβλίο της καναδής δημοσιολόγου Ναόμι Κλάϊν, «Το Δόγμα του ΣΟΚ», αποτελεί ένα εξαίρετο δείγμα μαχόμενης δημοσιογραφίας και ταυτόχρονα πολύτιμο εγχειρίδιο κοινωνικής ψυχολογίας. Ταυτόχρονα το βιβλίο κάνει μια ανατομή του «DNA» του νεοφιλελευθερισμού και τη βαθύτερη τάση του σύγχρονου καπιταλισμού προς την «αντίδραση» σε όλα τα μέτωπα. Με την ανάλυση της η Ν.Κλάϊν δικαιώνει πλήρως τη φράση του Λένιν ότι «η πολιτική αποτελεί συμπυκνωμένη έκφραση της οικονομίας», παρ’ ότι η ίδια αυτοπροσδιορίζεται ως οπαδός του Κέϋνς, ενώ τα πολιτικά της όρια δεν πάνε πέραν της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας. Το βιβλίο κατά τη συγγραφέα «αμφισβητεί τον πιο κεντρικό και λατρεμένο ισχυρισμό της επίσημης ιστορίας, ότι ο θρίαμβος του απορυθμισμένου καπιταλισμού σήμαινε τη γέννηση της ελευθερίας, ότι χωρίς περιορισμούς οι αγορές συμβαδίζουν με τη δημοκρατία, κά». Εγώ λέει χαρακτηριστικά, «θα αποδείξω ότι η μαμή αυτής της φονταμεταλιστικής μορφής καπιταλισμού υπήρξαν πάντα οι πιο βίαιες μορφές καταναγκασμού, οι οποίες επιβλήθηκαν τόσο στο συλλογικό πολιτικό σώμα όσο και σε αναρίθμητα σώματα μεμονωμένων ατόμων». (σελ.36)

Η ψυχιατρική μέθοδος «ΣΟΚ» στην υπηρεσία της CIA

Το «Δόγμα του ΣΟΚ» αντλεί την προέλευση του από τις αντιλήψεις και πρακτικές του ψυχίατρου Γιούεν Κάμερον, πρόεδρου της «Αμερικανικής και Καναδικής Ψυχιατρικής Ένωσης» στην περίοδο..

Δεύτερη απόπειρα νεκρανάστασης του Κέινς

Η κρίση του ευρώ και η άνοδος του κοινωνικού θερμομέτρου ενθαρρύνουν αναζητήσεις για υπέρβαση των πολιτικών λιτότητας

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Το διαβόητο «Δόγμα του Σοκ», που περιγράφει με διεισδυτικό τρόπο στο ομώνυμο βιβλίο της η Ναόμι Κλάιν, εφαρμόζουν κατά γράμμα οι ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υποστηρίζει στο τελευταίο τεύχος της γαλλικής Le Monde Diplomatique ο οικονομολόγος Φρεντερίκ Λορντόν και προσθέτει: «Θα πίστευε κανείς ότι η στρατηγική αυτή ολοκληρώθηκε με τη χωρίς προηγούμενο λιτότητα στον δημόσιο τομέα, που υποτίθεται ότι θα απαντούσε στην κρίση του ιδιωτικού. Ωστόσο, η διαιώνιση της λιτότητας με το «Σύμφωνο για το Ευρώ» μάς παραπέμπει σε μια άλλη περιπλάνηση χωρίς ορατό τέλος. Μέχρι πού θα φτάσει αυτό το παράδοξο, να απαντούν δηλαδή στην κρίση του νεοφιλελευθερισμού με έναν ακόμη περισσότερο μανιακό νεοφιλελευθερισμό;»

Η αλήθεια είναι ότι η οικονομική ορθοδοξία της εποχής μας υπέστη ισχυρό κλονισμό μετά...

Νεοφιλελευθερισμός=Φονταμελισμός των χρηματοπιστωτικών αγορών

Ντέιβιντ Χάρβεϊ - Η ιστορία του νεοφιλελευθερισμού

Του Σωτήρη Κοντογιάννη

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ο νεοφιλελευθερισμός, ένα περιθωριακό μέχρι εκείνη τη στιγμή ακαδημαϊκό ρεύμα που είχε γεννηθεί στο τέλος του Β'Παγκόσμιου Πόλεμου, κατέκτησε, κυριολεκτικά, τον πλανήτη. Η "νεοφιλελεύθερη επανάσταση" ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα από τρία διαφορετικά σημεία -από τις ΗΠΑ του Τζίμι Κάρτερ, την Βρετανία της Μάργκαρετ Θάτσερ και την Κίνα του Ντενγκ Σιαο-Πινγκ. Η στροφή ήταν ραγδαία και κοσμογονική: “Οι μελλοντικοί ιστορικοί” γράφει ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ στο καινούργιο του βιβλίο “Νεοφιλελευθερισμός – Παρελθόν και Παρόν” που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη, “πιθανώς να ανατρέχουν στα έτη 1978-1980 ως ένα επαναστατικό σημείο καμπής στην κοινωνική και οικονομική ιστορία του κόσμου”.

Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ είναι σήμερα καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πόλης της Νέας Υόρκης. Στις εγκυκλοπαίδειες αναφέρεται σαν ένας από τους μεγαλύτερους ακαδημαϊκούς γεωγράφους του κόσμου. Τα βιβλία του όμως που τον έχουν κάνει διάσημο δεν έχουν σχέση ούτε με τον ακαδημαϊσμό ούτε με την γεωγραφία: ο Χάρβεϊ είναι μαρξιστής. Στις συνεντεύξεις του είναι ξεκάθαρος: η μοναδική ελπίδα για την ανθρωπότητα είναι η επανάσταση και ο σοσιαλισμός.

Το βιβλίο ξεκινάει με...