Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

Κίνα:όταν ενώνεται ο Νεοφιλελευθερισμός με τον Κομμουνισμό

Συχνά ακούμε λέξεις όπως κινεζοποίηση, γίγας, μισθοί κίνας κλπ. Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι η Κομμουνιστική Κίνα έχει κινηθεί εδώ και 30 χρόνια,  προς την κατεύθυνση της νεοφιλελευθεροποίησης και της ανασυγκρότησης της ταξικής ισχύος των πλουσίων και με διακριτά κινεζικά χαρακτηριστικά.
Μέντορας της κινεζικής ανάπτυξης και εδώ είναι ο  σύμβουλος του Κινέζου Πρόεδρου Ντεγκ Ξιάο Πινγκ  και γνωστός νεοφιλελεύθερος Μίλτον Φρίντμαν, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «Τους είπα ξεκάθαρα να μην υποκύψουν στις πιέσεις και να μην αμφιταλαντεύονται... Έδωσα έμφαση στο πόσο σημαντικό ήταν να πραγματοποιηθούν οι ιδιωτικοποιήσεις και η μετάβαση στις ελεύθερες αγορές, να επιβληθεί η φιλελευθεροποίηση με μια αποφασιστική κίνηση... Τα αρχικά μεταρρυθμιστικά βήματα της Κίνας υπήρξαν εξαιρετικά επιτυχημένα. Η χώρα μπορεί να σημειώσει ακόμη πιο θεαματική πρόοδο, αν βασιστεί ακόμη περισσότερο στις ιδιωτικές ελεύθερες αγορές..." (Two Lucky People - Memoirs).
Ας δούμε συνοπτικά τα σημεία κλειδιά της Κίνας, ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα που βασίστηκε αυτή η ανάπτυξη και τι ετοιμάζει-επιδιώκει η πλούσια Γερμανική Ευρώπη  στην Νότια ελλειματική:
 

ΣΗΜΕΙΑ ΚΛΕΙΔΙΑ
  • Παρόλο που η Κίνα έχει μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο, έχει επίσης και μια από τις πιο άνισες κοινωνίες. Τα οφέλη της οικονομικής μεγέθυνσης «έχουν διαχυθεί κυρίως στους κατοίκους των πόλεων και στους αξιωματούχους της κυβέρνησης και του κόμματος.
  • Μια μεγάλη μερίδα εκείνων που απασχολούνται σε ό,τι έχει απομείνει στον κρατικό τομέα (τόσο στις κρατικές επιχειρήσεις όσο και στις επιχειρήσεις κωμοπόλεων και χωριών) κατέχουν επίσης τη θέση των μισθωτών.
  • Οι κυβερνήσεις των αγροτικών περιοχών δεν λαμβάνουν σχεδόν καθόλου υποστήριξη από τις πλουσιότερες περιοχές. Φορολογούν τους ντόπιους αγρότες και επιβάλλουν απεριόριστα τέλη για τη χρηματοδότηση των σχολείων, των νοσοκομείων, της οδοποιίας, ακόμη και της αστυνομίας.
  • Η συσσώρευση πλούτου στο άλλο άκρο της κοινωνικής κλίμακας είναι μια πιο περίπλοκη υπόθεση. Φαίνεται ότι η συσσώρευση πλούτου έχει επιτευχθεί μέσω ενός συνδυασμού διαφθοράς, κρυφών τεχνασμάτων και εμφανούς ιδιοποίησης δικαιωμάτων και περιουσιακών στοιχείων που κάποτε ήταν κοινά.Καθώς οι τοπικές κυβερνήσεις μεταβίβασαν μερίδια των επιχειρήσεων στο μάνατζμεντ, ως τμήμα της στρατηγικής τους για την αναδιάρθρωση, πολλοί διευθυντές «πέραν στην κατοχή τους, εν μια νυκτί, με διάφορα μέσα, μετοχές αξίας δεκάδων εκατομμυρίων γουάν, σχηματίζοντας μια νέα ομάδα μεγιστάνων». Όταν οι κρατικές επιχειρήσεις αναδιαρθρώθηκαν ως μεικτές μετοχικές εταιρείες, «δόθηκαν στους διευθυντές σημαντικά μερίδια μετοχών» και ορισμένες φορές έλαβαν ετήσιο μισθό εκατονταπλάσιο του μέσου εργατικού μισθού
  • Το εγχώριο κεφάλαιο παίζει επίσης όλο και πιο σημαντικό ρόλο στη δημιουργία πλούτου. Έχοντας ωφεληθεί από την επί μία εικοσαετία και πλέον μεταφορά τεχνολογίας μέσω των μεικτών επιχειρήσεων, έχοντας ευλογηθεί με την πρόσβαση σε μεγάλες δεξαμενές ειδικευμένης εργασίας και διευθυντικών ικανοτήτων και πάνω απ' όλα αξιοποιώντας τη «φυσική ενεργητικότητα» της επιχειρηματικής φιλοδοξίας, πολλές κινεζικές εταιρείες έχουν κατορθώσει να καταλάβουν μια καλή θέση για να ανταγωνιστούν με τους ξένους αντιπάλους τους όχι μόνο στην εγχώρια αγορά, αλλά και στον διεθνή στίβο.
  • Η ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων, ιδίως μέσα και στην περιφέρεια των πόλεων και στις αναπτυξιακές ζώνες εξαγωγών, φαίνεται πως είναι άλλη μια προνομιακή τακτική που εξασφαλίζει τη συγκέντρωση τεράστιου πλούτου σε λίγα χέρια. Από τη στιγμή που οι καλλιεργητές χωρικοί δεν διέθεταν τίτλους ιδιοκτησίας της γης, μπορούσαν εύκολα να στερηθούν την εκμετάλλευση της και να στραφεί η γη προς κερδοφόρες αστικές χρήσεις, αφήνοντας τους καλλιεργητές χωρίς αγροτική βάση ως πηγή εισοδήματος, αναγκάζοντας τους να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια και να εισέλθουν στην αγορά εργασίας.
  • Η κερδοσκοπία επί των αξιών των περιουσιακών στοιχείων, με τη συχνή χρήση της πίστωσης υπό ευνοϊκούς όρους, έπαιξε επίσης το ρόλο της. Αυτό ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστικό στα ακίνητα των πόλεων και της αστικής περιφέρειας, στο Πεκίνο, τη Σανγκάη, το Σεντσέν, το Ντονγκουάν και τις παρόμοιες.
  • Στα μεγάλα αστικά κέντρα εμφανίστηκε ένα κύμα καταναλωτικής συμπεριφοράς στο οποίο οι αυξανόμενες ανισότητες πρόσθεσαν τα ιδιόμορφα στοιχεία τους, όπως περιφραγμένες και προστατευμένες κοινότητες με ακριβές κατοικίες (που έχουν ονόματα σαν αυτά του Μπέβερλι Χιλς) για τους πλούσιους και εξαιρετικά προνομιακές ζώνες κατανάλωσης, εστιατορίων και νυχτερινών κέντρων, εμπορικών κέντρων και θεματικών πάρκων σε πολλές πόλεις. Η μεταμοντέρνα κουλτούρα έφθασε στη Σαγκάη - τι επίτευγμα!
  • Η άλλη πηγή συγκέντρωσης πλούτου είναι η υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, ιδίως τον νεαρών γυναικών μεταναστριών από τις αγροτικές περιοχές. Τα επίπεδα μισθών στην Κίνα είναι εξωφρενικά χαμηλά και οι συνθήκες εργασίας δεν υπόκεινται ουσιαστικά σε κανένα κανονισμό, είναι δεσποτικές και εκμεταλλευτικές
  • Μεγάλο μέρος του κεφαλαίου που συσσωρεύεται από ιδιωτικές και ξένες εταιρείες προέρχεται από την απλήρωτη εργασία. Με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν βίαιες εργατικές διαμαρτυρίες σε πολλές περιοχές. Παρόλο που οι Κινέζοι εργάτες φαίνονται έτοιμοι να δεχθούν τα ατέλειωτα ωράρια, τις φρικτές συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς ως μέρος του τιμήματος του εκσυγχρονισμού και της οικονομικής ανάπτυξης, η μη καταβολή μισθών και συντάξεων είναι κάτι διαφορετικό. Οι προσφυγές και τα παράπονα προς την κεντρική κυβέρνηση όσον αφορά αυτό το ζήτημα έχουν πάρει διαστάσεις τα τελευταία χρόνια και η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιδράσει δεόντως έχει οδηγήσει σε άμεση δράση.
  • Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το κινεζικό κράτος μπορεί σήμερα ή είναι πρόθυμο να ανταποκριθεί σε ηθικές αξιώσεις και άρα να διατηρήσει τη νομιμοποίηση του.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ότι η Κίνα έχει κινηθεί οριστικά προς την κατεύθυνση της νεοφιλελευθεροποίησης και της ανασυγκρότησης της ταξικής ισχύος των πλουσίων, αν και «με διακριτά κινεζικά χαρακτηριστικά». Ο αυταρχισμός, η καταφυγή στον εθνικισμό και η αναβίωση ορισμένων ιμπεριαλιστικών τάσεων υποδεικνύουν, ωστόσο, ότι η Κίνα κινείται ίσως, αν και από μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, προς τη συνένωση με τη νεοσυντηρητική πλημμυρίδα που σήμερα σαρώνει τις ΗΠΑ. Αυτά δεν είναι καλά προμηνύματα για το μέλλον.


ΠΗΓΗ:Χάρβει, Νεοφιλελευθερισμός

7 σχόλια:

  1. Παρατηρήσεις:
    α.Ως προς το έκτο σημείο-κλειδί,κρίνεται απαραίτητο να επισημανθήπως,για την αποφυγή,ακριβώς,'σε πρώτο επίπεδο,μιας ανεπιθύμητης μείωσης περαιτέρω του ποσοστού των Ελλήνων γεωργών και της ελληνικής γεωργικής παραγωγής,της ελληνικής γεωργίας ως ποσοστού του ελληνικού ΑΕΠ,απαιτείται τάχιστα και αμέσως η εκπόνηση,ηκατάρτιση,η σύνταξη κτηματολογίου,η κτηματογράφηση.
    β.Υγιής κοινωνική αντιμετώπιση και συμπεριφορά του οικονομικού μεγέθους της κατανάλωσης προϋποθέτει εμπέδωση και υγιούς,ευσυνειδήτου καταναλωτικού πνεύματος-ήθους,προαπαιτεί κατά τόπους ισχυρά καταναλωτικά κινήματα,καταναλωτικούςσυνεταιρισμούς,ενώσειςκαταναλωτών,σημαίνει και προμηνύει την άρνηση αλλοίωσης και μετατροπής και έκπτωσης της κατανάλωσης των πολιτών 'σε καταναλωτισμό,στοιχείο δομικό του νεοφιλελευθέρου προ(σ)τάγματος-προβλήματος και εγχειρήματος.Είναι άλλο η κατανάλωση και εντελώς άλλο πράγμα ο καταναλωτισμός.Η ώθηση και η τάση προς περισσότερη,προς μεγαλύτερη κατανάλωση απετέλεσε,εξάλλου,σταθερή συνειδητή πολιτική επιλογή και δε συνιστά και δε διαμορφώνει κατ’ανάγκη συνθήκες ασφυκτικού καταναλωτισμού με περιορισμό της πραγματικής παραγωγής,της παραγωγικής δραστηριότητας και διαδικασίας,ούτε και ευθύνεται για το τωρινό αδιέξοδο και τέλμα εξ ολοκλήρου και 'σε απόλυτο βαθμό.Ο υπέρμετρος εξωτερικός δανεισμός δημιουργεί την κατανάλωση και,ενσυνεχεία,τη μονομανία της κατανάλωσης 'σε μία οικονομία,τονκαταναλωτισμό.Η ευθύνη αναζητείται και πάλι,προφανέστατα και λογικότατα και εδώ,'στον ελλαδικό παρασιτισμό-αμοραλισμό,ο οποίος κατηύθυνε,συνεπής προς τα ξένα κέντρα αποφάσεων και συμφερόντων και πιστοποιώντας για πολλοστή φορά την αληθινή του φύση και ταυτότητα,τηνεξαρτηματική του φύση και ταυτότητα,το ελληνικό πλήθος,την ελληνική μάζα,τα πλήθη και τις μάζες,στρέφοντάςτα,στρέφοντάς τες μανιωδώς,μονομανώς και κατά τελείως μονότονο τρόπο 'στην κατανάλωση,η οποία και μετεβλήθηκε 'σε θεσμό,νοοτροπία,τρόπο ζωής,εθιμικό δίκαιο.
    Τελευταίο αλλά επ’ουδενίαμελητέο,αποτελέσματα-φαινόμενα του νοσηρού καταναλωτικού πνεύματος,του καταναλωτισμού της παγκοσμιοποίησης και διεθνοποίησης των αγορών,των διεθνών-διεθνοποιημένων και παγκοσμίων-παγκοσμιοποιημένων αγορών περί την υφήλιο,εμφανή και ακανθώδη,πολυσύνθετα και πολύμορφα,πολύπλευρα και πολυσήμαντα,ο νεοπλουτισμός,το λάιφστάιλ/λάιφ εν στάιλ (lifestyle/life and style) και η κουλτούρα του που το συνοδεύει,η πολιτιστική βιομηχανία,βιομηχανίαθεάματος,Τεχνών,Γραμμάτων,μουσικής,όσον,εξίσου,και τα ιδεολογικά ρεύματα του εθνοαποδομισμού-μεταποδομισμού,τηςμετανεωτερικότητας και μεταμοντερνικότητας(ή:τουμεταμοντερνισμού),των ανοικτών συνόρων(ή:της άποψης και θέσης περί ανοικτών συνόρων)και του πολυπολιτισμού-πολυφυλετισμού-πολυεθνοτικού κρατικού φαινομένου.
    γ.Πρωταρχικό ζητούμενο σήμερα,'στη σημερινή Ελλάδα,μεταξύ των άλλων και των πολλών,είναι και η Τοπική και Περιφερειακή Ανάπτυξη,η κεντρική αλλά φυγόκεντρη στρατηγική,δηλαδή,διάχυσης επιχειρηματικών-επενδυτικών ευκαιριών που είναι εφικτό και πραγματιστικό να διανοιγούν και να δοθούν 'στην ελληνική ύπαιθρο,'στην ελληνική περιφέρεια και επαρχία,'στην ευρύτερη ελληνική επικράτεια.
    δ.Φορολογικό σύστημα-πλαίσιο:μίαδιάτρητη…δεξαμενή και χοάνη,…αιτία και…πηγή…κλοπών,κλεπτομανίας/κλεπτοκρατίας,απομύζησης,αποδιοργάνωσης και αποτυχίας κρατικών προϋπολογισμών,προϋπολογισμών Γενικής Κυβέρνησης(και όχι μόνον)τόσων συναπτών ετών διαφθοράς,εξαχρείωσης,αεργίας και απαξίωσης του ελληνικού δημοσίου τομέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ε.Φοροδιαφυγή,φοροαποφυγή,εισφοροδιαφυγή:οικαρκινωματικές εστίες-μάστιγες της ελίτ του ελλαδικού παρασιτισμού,της ελληνικής παρασιτικότητας,του ελληνικού παρασιτικού καθεστώτος-λύματος-υποδείγματος-πλέγματος ανομίας και φαυλοκρατίας.

    Πώς 'μπορεί να αξιωθή εργασία-εργατικότητα και παραγωγή-παραγωγικότητα,αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα εργασίας και παραγωγής,παραγωγική ανασυγκρότηση και ανασύνθεση στρατηγικής υφής και φύσης καθώς και δημιουργικότητα διευρυμένης και εμβαθυμένης οικονομικής ανάπτυξης και οικονομικής μεγέθυνσης ή,ακόμη,δημιουργικότητα ανάπτυξης των εξειδικευμένων ικανοτήτων,προσόντων και χαρισμάτων των ανθρώπων και πολιτών,όταν δεν υφίστανται κατ’ουσίαν και επί της ουσίας εργατικά δικαιώματα,εργατική και φιλεργατική νομοθεσία,υγιές και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον και κλίμα,υγιής και πλήρης ανταγωνισμός;Όταν,εντέλει,εμφανίζονται 'στην αγορά τεραστίων συμφερόντων και διαστάσεων ολιγοπωλιακές και μονοπωλιακές καταστάσεις,σχεδόν ανυπέρβλητες και απρόσιτες,μηπροσβάσιμες,μη προσεγγίσιμες από κράτη και οικονομικές ενώσεις;Αυτή,άλλωςτε,δεν είναι και μία θεμελιώδης,εγγενής ανισορροπία του οικονομικού συστήματος;Ότανθεσμικό,προστατευτικό πλαίσιο δε βλέπουμε και βλέπουμε να εκλείπη,νααπουσιάζη πλήρως και ως επί το πλείστον και με μόνη να δημιουργήται και να διαμορφούται την εικόνα μιας επιστροφής και…επανόδου 'σε…μίανπρώιμη,σύγχρονη,εκσυγχρονισμένη(sic!)…φεουδαλική/φεουδαρχική οικονομία και κοινωνία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α.Χ. η απάντηση στη ερώτησή σου την δίνω μ'ένα απόσπασμα, από ένα άρθρο που θα αναρτήσω την επόμενη εβδομάδα και θα έχει διευκρινίζει τι είναι ο Φιλελευθερισμός:

    Ο νεοφιλελευθερισμός, ναι μεν βασίζεται στον κλασικό φιλελευθερισμό, αλλά όμως είχαν και έχουν διαφορετικούς αντίπαλους.
    Ο πρώτος το κοινωνικό κράτος και ο δεύτερος το φεουδαρχικό.
    Δεν είναι τυχαίο, ότι τις θέσεις του νεοφιλελευθερισμού, τις ασπάστηκαν νεοσυντηρητικοί και νεοδεξιοί που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την κοινωνία και την δημοκρατία. Όπως επίσης οι νεοφιλελεύθεροι δεν ονομάζονται liberals, αλλά libertarians(ελευθεριακοί, ελευθερίζοντας, φιλελευθεριστές κλπ).
    Μπορεί ο καθένας κάλλιστα να αντικαταστήσει-εξισώσει τον μερκαντιλισμό με τον νεοφιλελευθερισμό αλλά και την παγκοσμιοποίηση με την αποικιοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν παρακάμπτεται,περιθωριοποιήται και συρρικνούται το δημοκρατικό φαινόμενο,έστω και με αυτή την τωρινή λειψή του μορφή του δυτικού κοινοβουλευτικού συστήματος,έστω και 'σε αυτό το υποβαθμισθέν σημερινό χαμηλό επίπεδο της απόλυτης κυριαρχίας της χρηματιστικής-τραπεζοπιστωτικής οικονομίας-εξουσίας,'μπορούμε και έχουμε την άνεση και την ευχέρεια να ομιλούμε περί αυτής,ακόμη,της διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης των αγορών,περί της απελεύθερωσης και του ανοίγματος των οικονομιών των χωρών του κόσμου;"Παγκόσμια αγορά" και "παγκόσμιο χωριό" υπέρ και χάριν τ ί ν ω ν;Της διεθνούς τοκογλυφίας,της διεθνούς και διατραπεζικής τοκογλυφίας και μαφίας,της διεθνούς τοκογλυφικής μαφίας;Εφεξής χρειάζεται,κατά την ταπεινή μου γνώμη,να αναζητούμε και να μελετούμε τρόπους εμπέδωσης επί της ουσίας και εμβάθυνσης της δημοκρατίας μας,της δημοκρατικής φύσης και λειτουργίας του πολιτεύματος,ώστε να υπάρξη,ώστε να υφίσταται εκδημοκρατισμός του οικονομικού συστήματος και 'σε καμμία περίπτωση τα ολιγοπώλια και τα μονοπώλια,οι όμιλοι επιχειρήσεων και οι πολυεθνικές* εταιρείες,τα hedge funds και οι επενδυτικές (βλ.κερδοσκοπικές-αισχροκερδείς) τράπεζες να ελέγχουν και να καθορίζουν,να κατεξουσιάζουν και να προσδιορίζουν την ηπειρωτική και διηπειρωτική και την παγκόσμια οικονομία,οικονομική πολιτική και κοινωνία.

    *Έχουν προσφάτως,κατά το λυκόφως του εισελθόντος Εικοστού Πρώτου,'σε "μεταεθνικές" χωρίς αυτό,βεβαίως,νααλλάζη 'σε τίποτε και χωρίς να 'βρίσκεται 'σε προφανή θέση να αλλάξη ούτε 'στο ελάχιστο,ούτε κατά κεραίαν την αληθινή των φύση και λειτουργία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα είχες τη δυνατότητα,Ακρίτα,να μας παρουσιάσης προσεχώς τα βασικά οικονομικά μεγέθη της τελευταίας δεκαετίας δύο αναδυομένων οικονομιών της Ασίας,της Κίνας και της Ινδίας*,καθώς και την οικονομική κατάσταση και μία συσχέτιση και σύνδεσή των με τα οικονομικά στοιχεία,πάλι,των μεγάλων αγορών της Δύσης(Η.Π.Α.,Καναδάς,Γερμανία,Γαλλία,Ηνωμένο Βασίλειο,Αυστραλία,Ρωσία);Μία συγκριτική ανάλυση της διάρθρωσης των οικονομιών αυτών των δύο κόσμων θα μας 'διαφώτιζε και θα μας διευκόλυνε επαρκώς 'σε σχέση και με τη θέση της Ελλάδας,της χώρας μας,μέσα 'σε αυτά τα άκρως ανταγωνιστικά "στρατόπεδα" και περιβάλλοντα του Εικοστού Πρώτου,που ήδη έχουν διαμορφωθή και που προαγγέλλουν έναν ιδιότυπο,ιδιόμορφο νέο Ψυχρό Πόλεμο με απρόβλεπτες συνέπειες και με τελική έκβαση έναν,πιθανώς,Τρίτο Παγκόσμιο.

    *Εξαιρώ εδώ την Ιαπωνία και την Κορέα,Βόρεια και Νότια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Α.Χ. δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα, διότι θέλει χρόνο αυτή η έρευνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τότε,πρότασή μου θα ήταν μία πολυφωνική παράθεση μακροοικονομικών συγκριτικών αναλύσεων που θα μας 'βοηθούσε 'στον εθνικό αναπροσανατολισμό μας,αν και φρονώ πως ένα τέτοιο εγχείρημα υπερβαίνει κατά πολύ,θα έλεγα,το σκοπό και το στόχο του ιστολογίου σου.Οι συνεχείς και επανειλημμένες αναφορές αναρτήσεών σου 'στα οικονομικά δε γίνεται να καλύψουν το κενό που,προφανώς,υπάρχει 'στη σύγχρονη οικονομική θεωρία και ανάλυση,'στη σύγχρονη οικονομική σκέψη καθώς είτε 'μπορούμε να 'πούμε πως τα οικονομικά είναι κάπως και κατά τι αόριστα και συγκεχυμένα,όπως και πολυδιάστατα,πια,κατανεμόμενα 'σε σχολές σκέψης και,μάλιστα,πολλές φορές αντικρουόμενες και συγκρουόμενες,οπότε και η επιλογή της ακολουθησομένης οικονομικής πολιτικής είναι κυρίως και κατ’εξοχήν ζήτημα ιδεολογικής κατεύθυνσης ή ιδεολογικών στεγανών,είτε επειδή η οικονομία 'βρίσκει το τέλος της και την ολοκλήρωση 'στο έργο του Κέυνς,με τη συνέχεια να αποτελή μία συρραφή και,ιδίως,κακότεχνη των προγενεστέρων,όλης της προηγηθείσας βιβλιογραφίας.Η Ελλάς,τώρα,είναι μία ιδιόμορφη περίπτωση οικονομίας με πολλά τα ενδογενή-εγγενή,διαρθρωτικά προβλήματα που 'σε αντίθεση προς τις δυτικοευρωπαϊκές,αδυνατεί να 'βρη το βηματισμό της,επιμένοντας να μένη παρασιτική και κρατικοδίαιτη,εσωστρεφής και ενδοκαταναλωτική,με παρωχημένα εργαλεία πολιτικής που συρρικνώνουν,αντί να αυξάνουν και να εξάγουν το προϊόν της,όπως θα ήταν και το φυσιολογικό 'σε δεδομένο χρόνο,η νομοτελειακή εξέλιξη των πραγμάτων.Ένας καχεκτικός,εν τέλει,καπιταλισμός ενός ατελούς,αθεμίτου ανταγωνισμού με έντονες τις μονοπωλιακές και ολιγοπωλιακές καταστάσεις.Καταστάσεις ανισορροπίας του συστήματος που υπάρχουν και 'σε συγκρίσιμες χώρες του εξωτερικού αλλά που,εδώ,επιπροσθέτως,έχουν αφεθή λόγω ηθελημένων,συνειδητών πολιτικών αδυναμιών και επιλογών ανεξέλεγκτες και χαοτικές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή